René Alink (Den Bosch-1962) is een autodidact op meerdere fronten. Nieuwsgierig naar mensen en materialen leerde hij zichzelf technieken toe op het gebied van meubels maken, fotografie en mixed media. In de fotografie bekwaamde René zich door naar andermans werk te kijken, hier en daar een workshop of kleine cursus te volgen en vervolgens eindeloos te experimenteren en de ontspanknop in te drukken. Daarbij is door de jaren heen een klassieke, liefst in zwart-wit uitgevoerde, eigen fotografiestijl ontwikkeld.
René heeft een voorkeur voor het fotograferen van isolement, verval, vergankelijkheid, het alledaagse maar ook de drop-outs, de misfits en de uitgesprokene van deze samenleving. René fotografeert het liefst op straat, bij natuurlijk licht, zonder doel en plan maar wel steeds “scannend” de omgeving, en wat zich daarin afspeelt, opnemend.
René Alink (Den Bosch-1962) is een autodidact op meerdere fronten. Nieuwsgierig naar mensen en materialen leerde hij zichzelf technieken toe op het gebied van meubels maken, fotografie en mixed media. In de fotografie bekwaamde René zich door naar andermans werk te kijken, hier en daar een workshop of kleine cursus te volgen en vervolgens eindeloos te experimenteren en de ontspanknop in te drukken. Daarbij is door de jaren heen een klassieke, liefst in zwart-wit uitgevoerde, eigen fotografiestijl ontwikkeld.
René heeft een voorkeur voor het fotograferen van isolement, verval, vergankelijkheid, het alledaagse maar ook de drop-outs, de misfits en de uitgesprokene van deze samenleving. René fotografeert het liefst op straat, bij natuurlijk licht, zonder doel en plan maar wel steeds “scannend” de omgeving, en wat zich daarin afspeelt, opnemend.
Met de pixels, in het hier en nu geschoten, bouw ik aan mijn tastbare instandhouding van het verleden, voor later. In de wetenschap dat bij het zien van die verzameling pixels alles eindig is, en zal blijven.
Met de pixels, in het hier en nu geschoten, bouw ik aan mijn tastbare instandhouding van het verleden, voor later. In de wetenschap dat bij het zien van die verzameling pixels alles eindig is, en zal blijven.
Met de pixels, in het hier en nu geschoten, bouw ik aan mijn tastbare instandhouding van het verleden, voor later. In de wetenschap dat bij het zien van die verzameling pixels alles eindig is, en zal blijven.